 |
| Giewont, Zakopane |
Zgorzknienie, szemranie, narzekanie zawsze dzielą wspólnoty. Są znakami braku łączności z Duchem Pocieszycielem. Dopiero gdy Duch Święty połączy ludzi od wewnątrz, ich jedność napełnia się entuzjazmem, wolnością i radością.
Cechą, która ujawnia obecność Ducha Świętego w nas, jest radość. To też jest cecha Jego potężnej osobowości i oddziaływania na nasz świat wewnętrzny.
Radość, którą Duch Święty daje i którą pomnaża, stanowi wyraźne objawienie, że On jest Osobą. Tylko osoba raduje się i smuci, i tylko osoba jest w stanie innych pobudzić do radości. Radość w Duchu nie oznacza powierzchownej wesołości zaistniałej w wyniku śmiesznych sztuczek jakiegoś człowieka (...). Radość pochodząca od Boga jest po prostu łaską, czyli usprawnieniem naszej duszy do radowania się tym, czym cieszy się Bóg. A Bóg najbardziej cieszy się z szerzenia się daru Jego zbawienia wśród ludzi.
Dla nas, stworzeń, największe Dobro to sam Bóg, który ciągle objawia człowiekowi swoją wolę napełnienia nas boskim życiem. Zrozumienie tego daje mieszkający w nas Duch. Ponadto, jeśli ktoś ma tego samego ducha, co Pan, to jego wzrok będzie nieustannie skupiony na dobru w świecie, którego jest niepomiernie więcej niż zła.
ks. prof. Krzysztof Guzowski
źródło:https://www.miesiecznikegzorcysta.pl/wiara-i-rozum/item/1960-radosc-w-duchu-swietym
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz