Languages

poniedziałek, 19 kwietnia 2021

Myślenie pozytywne - optymizm i nadzieja

Michel de Montaigny: Unikam jak zarazy smutnych usposobień i ludzi kłótliwych; w rozmowy, których nie mogę wieść bez przejęcia i bez wzruszenia, nie wdaję się, o ile obowiązek mnie nie zmusi: melius non incipient, quam desinent. (...)  Tak samo Duch Święty; Ne nos inducas in tentationem; nie prosimy, aby żądza nie zwalczyła, nie pokonała naszego rozumu, ale by nie wiodła go nawet na pokuszenie: aby nie przywiodła nas do stanu, w którym musielibyśmy ścierpieć bodaj samo zbliżenie, namowy i pokusy grzechu. Błagamy Stwórcę, aby zachował nasze sumienie w spokoju, całkowicie i doskonale wolne od dotknięcia złego.  

Twoje ciało absorbuje negatywne napięcie drugiej osoby. (…) Osoby które skupiają się jedynie na tym co kto mówi, a nie jak , zwykle nie radzą sobie w interakcjach z ludźmi. (empatia)

Naszym zwyczajnym postępowaniem jest iść za popędami chuci, na lewo, w prawo, w górę, w dół, wedle tego jak wiatr sposobności nas nosi. 

Może poszerzać i zmieniać to jak reagujemy – sferę emocjonalną. To o czym człowiek myśli i co sam uznaje za ważne, może stać się źródłem nowych emocji: wzruszeń, dumy, poczucia niesprawiedliwości. (…) A badania wykazują, że to co przemyślimy, ma wpływ nawet na nieświadome reakcje emocjonalne. (…) Na emocje należy aktywnie wpływać, a nie jedynie reaktywnie im ulegać.  

Inni odczuwają słodycz zadowolenia i pomyślności; ja czuję je równie jak oni, ale nie tak mimochodem i ukradkiem. Trzeba je rozważać, smakować i przetrawiać, aby oddać słuszny dank temu, kto nam ich użycza. Zażywają innych rozkoszy, tak jak snu, bez świadomości. (...) Każdą przyjemność rozważam i rozpamiętuję w sobie: nie zbieram jej po wierzchu, ale zapuszczam się w głąb; i zmuszam mój rozum, (...), aby ją przygarnął. Zdarzy mi się znaleźć w miłym, szczęśliwym usposobieniu? pobudzi mnie jakowaś rozkosz? nie daję baraszkować z nią samym jeno zmysłom; dopuszczam do udziału i duszę; nie aby ją omotać, ale aby rozerwać; nie aby się w tym zgubiła, ale aby się odnalazła. Skłaniam ją, aby i ona przejrzała się w zwierciedle w tym lubym stanie, aby rozważyła i oceniła moje szczęście, i pomnożyła je. W ten sposób może zmierzyć, ile winna jest Bogu, (...) Kiedy patrzę na ludzi, którzy tak miętko i niedbale przyjmują własne szczęście, myślę, że tacy istotnie spędzają jeno czas. Mijają i zaniedbują obecność i to, co posiadają, goniąc za czczą nadzieją, ścigając cienie i zwodne obrazy, jakie wyobraźnia nasuwa im przed oczy, (...) owocem i celem pościgu jest jeno sam pościg; 

Nie porównuję się do innych w niczym, bo jestem zupełnie inny: Emocje związane z moim wzrostem wywoływały subiektywne poczucie (nomen omen) niższości, które pojawiało się wyłącznie w wyniku porównywania do innych (...) to co czujesz nie jest obiektywnym deficytem, ale subiektywnym poczuciem takiego deficytu. (...) Subiektywność ma jednak pewną zaletę. Pozwala dokonywać nam własnych wyborów. (...) Nie mamy wpływu na obiektywne fakty (...) Dzięki niskiemu wzrostowi ludzie czuli się przy mnie swobodnie, nie byli onieśmieleni.

OHME: Długotrwały, nierozładowany stres, a także nienawiść do innych (…) zjada organizm od środka. (…) Aby tego uniknąć trzeba spalić energię, którą wywołał stres. (…) wystarczy przebiec parę razy po schodach, (….) albo szybko przejść się dokoła budynku. Złość od tego nie minie, ale ochota na odebranie komuś życia potęgowana przez kortyzol – na pewno 

Połącz potęgę świadomego namysłu z nieograniczonymi zasobami utajonej wiedzy i odczuć. Zaktywizuj werbalnie i sensorycznie (zmysłowo: oczami, uszami) wiedzę i idź na spacer. Pozwól procesom utajonym pracować pełną parą. Decyzja CO ZROBIĆ należy do ciała (odczuć, emocji), interpretacja DLACZEGO i JAK do intelektu. Energii potrzebnej do działania dostarczą emocje. (…) Nie bój się myśleć emocjami, odczuciami, które pochodzą od intuicji, z ciała, z żołądka, z wnętrzności, a także z tymi, których pochodzenia nie potrafisz zlokalizować. To one powiedzą ci co robić. Czy trzeba się zbliżyć, czy lepiej się odsunąć, czy coś polubić czy nie; czy coś wybrać czy odrzucić. (…) Kiedy już przeczujesz co robić czas dopuścić do głosu intelekt i roztropność. To dzięki nim znajdziesz odpowiedź dlaczego, oraz jak to zrobić. (…) Kiedy już intelekt zracjonalizuje i zaplanuje działanie żeby to wszystko sfinalizować twój umysł zwróci się ponownie do emocji, aby dała energii. Bez zaangażowania emocjonalnego mielibyśmy tylko z pobożnymi życzeniami i jałowym działaniem. 

Poczucie niższości może wywoływać depresję, ale jeśli zostanie właściwie wykorzystane, może sprzyjać staraniom na rzecz doskonalenia się. (…) aby zmienić to poczucie trzeba podjąć działanie. (…) Nie masz odwagi aby zmienić styl życia, lub chęć do zmiany nie jest na tyle silna, aby poświęcić jakieś przyjemności (wygoda i bezpieczeństwo).  

Świadomość emocjonalna jest jak przebudzenie naszej inteligencji emocjonalnej. Jest to pierwszy krok, w którym identyfikujemy i definiujemy nasze nastroje, spowite wszelkiego rodzaju mgłą, aby przejąć kontrolę nad naszym życiem Świadomość emocjonalna to absolutnie niezbędna umiejętność, którą powinniśmy wszyscy rozwijać; potężne narzędzie, które pomaga nam lepiej zarządzać naszymi emocjami.

Daniel Goleman wyjaśnia w swoich książkach, m. in. „Inteligencja emocjonalna”, że świadomość naszych emocji pomaga nam dostosować się do wyzwań, które rzuca nam życie.wiadomość czyli poddanie emocji analizie rozumowej) Ciągłe zastanawianie się nad tym, co czujemy i jakie są nasze nastroje, bezpośrednio wpływa na nasze samopoczucie. Ponadto podsuwa strategie radzenia sobie z możliwą depresją i innymi zaburzeniami psychicznymi

 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz