Dębica, ulica Gajowa |
Na czym polega zatem mądrość będąca darem Ducha? To umiejętność życia w zgodzie z najbardziej podstawową wiedzą, jaką człowiek posiada – z wiedzą o sobie samym, o tym kim się jest i kim jest Bóg.(...)
Nie istnieję sam z siebie, nie ja dałem sobie istnienie i nie ode mnie ono zależy.(...)Ale z drugiej strony, skoro istnieję, to znaczy, że Ten, co daje istnienie chciał, abym był.(...) Duch Jezusa przychodzi do mnie z darem mądrości, bym mógł patrzeć na siebie i postępować według tej wiedzy. Bym nie tracił sił, czasu i nerwów na udowadnianie sobie i całemu światu, kim to ja nie jestem i ile to nie mogę. ks. Michał Lubowicki ( https://pl.aleteia.org/2018/05/11/dar-madrosci-od-ducha-swietego-nie-trac-czasu-na-zyciowy-konkurs-pieknosci/)
Codziennie
podejmujemy tysiące małych i większych decyzji. Chcielibyśmy wybierać
dobrze, zgodnie z własnym sumieniem i być wiernymi tym dobrym decyzjom.
Po to właśnie Pan wylewa na nas swego Ducha, który przychodzi z darem
męstwa. (...) Tych,
na których wylany zostaje Duch (a wylany zostaje na wszystkich, jak
wynika z dzisiejszego Słowa), Joel nazywa prorokami. Jesteś prorokiem. A
to znaczy, że w twoich słowach, decyzjach, czynach – wielkich, małych i
tych zupełnie najzwyklejszych, najprostszych – objawia się sam Bóg. (
Ks. Michał Lubowicki)
Do rozwoju daru męstwa konieczna jest osobista dyscyplina. Jednak męstwo różni się od naturalnej odwagi - źródłem, motywacją, skutkami oraz celem. Jest to męstwo podporządkowane woli Bożej i służące dziełu zbawienia. Konieczne, aby nie bać się walczyć w obronie sprawiedliwości; bronić prawdy pokornie, ale stanowczo, z wiarą w zwycięstwo. A Duch Święty pomaga zwyciężać kryzysy i daje moc do realizacji postanowień. Dostarcza sił, aby doprowadzić do końca działania konieczne dla zbawienia. Dar męstwa pomaga zmierzyć się z realiami świata. W dramatycznych sytuacjach pozwala reagować ze spokojem Chrystusa, zachowując potrzebną cierpliwość (por. J 18, 4-8). Ale wymaga przyznania, że jest się słabym. To Duch jest źródłem męstwa, czyli "mocy funkcjonującej na sposób boski". On przejmuje inicjatywę w działaniach, które są podejmowane pod Jego wpływem. Uczy konsekwentnie walczyć z grzechem i skłonnością do ucieczki. Pomaga pokonywać słabości związane z kondycją ludzkiej natury. (ks. Jan Sawicki)
Pan jest Mocą Swojego ludu, Pieśnią moją jest Pan; Moja Tarcza i moja Moc, On jest mym Bogiem, nie jestem sam. W Nim moja siła, nie jestem sam.
Najcięższą spośród wszystkich walk jest walka przeciwko samemu
sobie. Oddanie siebie i podporządkowanie wszystkiego woli Bożej wymaga
walki, ale człowiek musi się poddać Bogu, zanim dozna odnowy w
świętości.(...) Bóg nie narzuca
swojej woli nikomu. Nie może przyjąć hołdu nie składanego dobrowolnie i w
sposób rozumny. Jakikolwiek przymus przeszkadzałby swobodnemu rozwojowi
umysłu czy charakteru, czyniąc z nas bezduszne automaty. A to nie jest
zamiarem Stwórcy.(...) Zaprasza do oddania się Jemu, aby mógł w nas czynić swoje
dzieło. (...) Nie potrafisz
panować nad myślami, pragnieniami i uczuciami. (...) Nie potrafisz zmienić swego serca,
nie potrafisz samodzielnie odwzajemnić uczuć Boga, ale możesz wybrać
drogę służenia Bogu. Możesz poddać Mu swoją wolę, wówczas On będzie w
tobie działał według swojej woli i upodobań. W ten sposób cała twoja
natura zostanie poddana kontroli Ducha Chrystusowego. Twoje uczucia
skoncentrują się na Nim, a myśli będą pozostawać z Nim w harmonii. Pragnienia dobra i świętości są słuszne, gdy jednak poprzestaniemy
tylko na nich, staną się one bezwartościowe. Wielu ludzi zginie na wieki
chociaż mieli nadzieję i chęć stania się chrześcijanami. Nie dokonali
ostatecznego wyboru, by poddać swą wolę Bogu. Nie decydują się teraz
zostać chrześcijanami. (
Droga do Chrystusa – Ellen G. White)
Co oznacza jednak „oddajcie Bogu to, co należy do Boga”? (Mk 12,17). Cali należymy do Pana. (...) Mamy w Biblii wiele osób, które nie teoretycznie, ale cała swoją egzystencją, okazują co to znaczy oddać siebie Bogu w całej, skomplikowanej sytuacji. Takim człowiekiem jest Tobiasz, bohater pierwszego czytania. Jego los jest porównany z losem Hioba. Tobiasz jest w niewoli z rodakami i czyniąc dobrze, traci dodatkowo wzrok. Ślepy i w niewoli nie przestał być oddanym Bogu (...) Pozostaje wierny nawet wtedy jak „walą się fundamenty” (Ps 11, 3). Co może zdziałać wtedy sprawiedliwy, pyta Psalmista? Pozostać dalej wiernym. (o. Andrzej Prugar OFMConv)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz