Na początku nie było...

Na początku nie było dotyku, wzroku, słuchu ani samodzielnego poruszania się. Istniało tylko poczucie ciała, które dotyka, widzi, słyszy lub porusza się. Prawdą jest, że znaczna uwaga, której wymaga proces widzenia, czyni nas niekiedy po części nieświadomymi ciała. Jednak gdy pojawi się ból, niewygoda czy też wzbudzeniu ulegną emocje, uwaga może zostać natychmiast przeciągnięta do reprezentacji ciała, a jego poczucie wychodzi z tła na pierwszy plan. (Damasio)

Świat jest pełen informacji do zapamiętania, ale nie dążymy za wszelką cenę do świadomego zapamiętania każdego szczegółu z otoczenia. Po prostu przeżywamy to, co nas spotyka.  Na ogół tym, co pozostaje, są rzeczy wyjątkowe i wyróżniający się, co przeżyliśmy emocjonalnie. Albo co polecono nam, lub sami bardzo chcieliśmy zapamiętać. (Świadomość wydała polecenie zapamiętania.)(Owen)

Istnienie umysłu jest nie do pomyślenia, jeśli nie będzie on w jakiś sposób wcielony (w ciało, za pomocą mózgu). (Damasio)

 

Nasz mózg może tworzyć fałszywy świat umysłowy. Ponieważ nie mamy bezpośredniego dostępu do świata fizycznego, nasz mózg musi wnioskować na jego temat na podstawie topornych wrażeń, jakie otrzymuje od oczu, uszu i pozostałych zmysłów. Wnioskowania te mogą być błędne. Ponadto mózg wie o wielu rzeczach, które nigdy nie przedostają się do naszej świadomości. (Frith)

Gdyby nasze organizmy zbudowane było inaczej, konstrukcje myślowe tworzone przez nas w odniesieniu do świata zewnętrznego również wyglądałyby odmienne. Nie wiemy — i najprawdopodobniej nigdy się nie dowiemy — jaka jest rzeczywistość obiektywna. (Tylko Bóg wie jaka jest rzeczywistość obiektywna). (Damasio)

Na wiele rodzajów bodźców — między innymi widok twarzy, mowę czy ból — mózg reaguje automatycznie, co dowodzi, że wiadomość dotarła, ale niekoniecznie oznacza, że wywołała świadome przeżycie. Mózg nieświadomie skanuje cały przesuwające się obok tłum, powiadamiając nas jedynie o tych osobach, których obecność może być dla nas ważna — tych, które rozpoznajemy. Nasze mózgi wyjątkowo sprawnie tropią niepasujące elementy. Przez większość czasu robiąc to całkowicie bez naszej wiedzy. (Owen)

Obraz człowieka, który usiłuję tu stworzyć, to obraz organizmu, który przychodzi na świat z wrodzonymi mechanizmami umożliwiającymi mu walkę o przetrwanie.(...) natura zbudowała! aparat racjonalności nie ponad aparatem biologicznej regulacji, lecz z niego i z nim. Kora nowa współdziała ze starym jądrem mózgu, racjonalność jest wynikiem operacji. Dlaczego komplikować sprawy i angażować w różne procesy świadomość, skoro istniały już mechanizmy pozwalające reagować na bodźce automatycznie? Otóż świadomość zapewnia lepszą ochronę. Rozważny co następuje: jeśli stwierdzisz, że zwierzę, obiekt lub jakaś sytuacja, powoduje lęk, będziesz mógł wybrać jedną z dróg zachowania. Pierwsze z nich (ucieczka lub walka) są wrodzone nie masz nad nimi kontroli. Odczuwanie własnych stanów emocjonalnych, czyli świadomość własnych emocji, daje elastyczność reakcji, opartą na przebiegu twoich dotychczasowych interakcji ze środowiskiem. Choć te wrodzone mechanizmy są potrzebne, by dać początek procesem rozgrywającymi się na podstawie nabytej wiedzy, uczucia dają nam coś więcej niż one.

Obok bólu pojawia się czasem, a zwykle bardzo często również stan niepokoju. Zjawisko to określamy nazwą cierpienia. Dlaczego stany takie doświadczane są jako cierpienie? Dzieje się tak, ponieważ tak mówi organizm. Przychodzimy na świat z wrodzonym mechanizmem pozwalającym nam doświadczyć bólu i przyjemności. Czynniki kulturowe oraz indywidualne , historia jednostki mogą zmienić próg reakcji jej intensywność lub też dostarczą ci środków do ich stłumienia. Lecz istota mechanizmu pozostają niezmienna. Dlaczego obok samego bólu pojawić się musi dodatkowo stan niepokoju? Cierpienie daje najlepszą ochronę w walce o przetrwanie, gdyż podwyższa prawdopodobieństwo, że jednostka zwróci uwagę na bodźce bólowe i podejmie działania, by usunąć ich źródło lub zmodyfikować ich konsekwencje. (Damasio)

 
Ani infra ani ultra dźwięki nie są słyszane ponieważ ich zakres nie byłby wyłowiony przez ludzkie ucho. Podobnie jest z pełną gamą fal kolorów. One również nie są widoczne przez ludzkie oko. A co z innymi bodźcami, które nie są w ogóle odbierane przez człowieka, o których człowiek w ogóle nie wie że istnieją, bo nie ma odpowiednich zmysłów aby móc je rejestrować?

Szczególnie interesujące u pacjentów ze zmianami w mózgu wydaje się to, że niezależnie od wszelkich występujących u nich nieprawidłowości wszyscy wydają się całkowicie świadomi. Gdyby świadome doświadczenie zależało od sprawnego działania całego mózgu, to nie powinno tak być. Najdziwniejsze wydaje się fakt — że ci pacjenci zaprzeczają, jakby cokolwiek było nie w porządku. Są nieświadomi utraty tych obwodów i wynikających z tego problemów. Aby nasza świadomość zniknęła, wszystkie moduły wiodące do świadomości musiałyby się wyłączyć. Dopóki tak się nie stanie, nie uszkodzone moduły będą przekazywać informacje z jednej warstwy do drugiej, aby wywołać subiektywne poczucie doświadczenie świata. Treść tego świadomego doświadczenia może bardzo różnić się od normalnej.
Utrata modułów powoduje ubytek określonych funkcji, ale umysł nadal wytwarza nieprzerwany Strumień świadomości, tak jakby nic się nie zmieniło. Jedynym, co się zmienia, jest treść owego strumienia. Nieprzerwane wzajemne oddziaływania między procesami poznawczymi, a uczuciami, czyli między modułami zlokalizowanymi w korze mózgowej, a modułami pod korą, generują to, co nazywamy świadomością. (Gazzaniga)

Z danych którymi dysponujemy wynika, iż znacząca grupa pacjentów z długotrwałym zespołem zamknięcia, uznaje, że ich życie ma sens, i zaskakująco rzadkie są ich prośby o eutanazję. Dlaczego tak wielu spośród tych ludzi jest szczęśliwych? Wygląda na to, że pacjenci tacy odnaleźli nowe sposoby na Cieszenie się życiem, nowe drogi do osiągnięcia szczęścia.(Owen)

Jak jednak mózg przekształca aktywność neuronalną w zdarzenia mentalne? To takie samo pytanie jak to możliwe, że życie powstało, z materii nieożywionej? William James Zauważa: jeśli ewolucja ma działać płynnie, to świadomość w jakimś kształcie musiała być obecna już na samym początku wszystkiego. (Gazzaniga)

W połowie dwudziestego wieku biolog teoretyczny Robert Rosen wskazał swojej córce jeden z możliwych dylematów: ludzkie ciało całkowicie wymienia materią, z której jest zbudowany, mniej więcej co osiem tygodni — poprzez metabolizm, replikację i procesy Naprawcze. Mimo to nadal jesteś sobą — ze swoimi wspomnieniami, osobowością. Jeśli nauka będzie się upierać przy badaniu cząstek, to będzie i ścigać po całym organizmie, tracąc przy tym z oczu sam organizm. Organizacja (świadomość) musi być niezależna od cząstek materialnych. (Frith)

Z Juanem wypróbowaliśmy wszystko: wykonaliśmy wszystkie możliwe badania mózgu, zastosowaliśmy wszystkie dostępne w owym czasie nowinki techniczne, a mimo to próba wykrycia świadomości — ewidentnie u niego obecnej — zakończyła się spektakularną klęską. Co jeszcze dziwniejsze, ten niewidoczny rdzeń jego osoby — cząstka niego, która nadal była obecna. Przeżywając sesję skanowania w taki sam sposób, jak przeżywałbyś ją ty czy ja — zdołała się wydostać z szarej strefy.(Owen)

Podobnie w czasie snu jesteśmy przekonani, że wszystko, co się nam przydarza, jest prawdziwe. Dopiero w chwili przebudzenie zdajemy sobie sprawę że to tylko sen. Inna, bardziej kinowa forma świadomości. 

Czasem oczekiwania mózgu bywają tak silne, że widzę to, co spodziewałem się zobaczyć, a nie to, co faktycznie wystąpiło. W kontekście działania w świecie nie ma to jednak dla nas znaczenia, czy model w naszym mózgu jest prawdziwy. Ważne że się sprawdza - umożliwia nam wykonywanie właściwych czynności, przeżycie kolejnego dnia. Pytanie o prawdziwość modeli stworzonych przez mózg pojawia się dopiero wtedy gdy jeden mózg porozumiewa się z drugim, i odkrywamy, że model świata innej osoby różni się od naszego.
Naśladowanie mimiki może wpływać na zmianę naszego samopoczucia — gdy widzę uśmiechniętą twarz, sam również lekko się uśmiecham i czuję się radośniejszy. Jeśli zobaczą twarz przepełniony wstrętem, również odczuję wstręt. Myślę, że mam bezpośredni dostęp do świata fizycznego, ale to jest złudzenie tworzone przez mój mózg, który buduje modele tego świata, łącząc dane zmysłowe z wcześniejszymi oczekiwaniami.
Eksperyment Liberta: aktywność mózgu wskazująca, że ochotnik zaraz podniesie palec, występowała około 300 milisekund przed tym, nim uświadomił osobie chęć podniesienia palca. Zatem nasze doświadczenie dokonywania wyboru w tym momencie jest złudzeniem. 

Odkrywamy, że nasz mózg może wytyczyć i monitorować skomplikowaną strategię działań, a my nie mamy o tym zielonego pojęcia. Moja wiedza o własnym ciele i jego działanie w świecie nie jest bezpośrednia. Mój mózg skrywa przede mną myśli na mój temat. 

18 listopada 1978 r. w osadzie położonej w gujańskiej dżungli pastor Jones rozkazał 911 wiernym popełnić samobójstwo przez wypicie cyjanku i oni to zrobili. Członkowie wspólnoty żyli w strachu przed nienazwanym wrogimi niszczycielem, który miał na nich napaść i wymordować wszystkich bez litości. Naszą walutą umysłową są przekonania tworzone przez nas nasz mózg. Jestem jednak optymistą. Całe społeczności rzadko przyjmują fałszywe przeświadczenia z takim entuzjazmem jak mieszkańcy Jonestown. Ostatecznie fałszywe przekonania zawsze można odrzucić, ponieważ prowadzą do błędnych przewidywań. Co znaczą słowa Jezusa o tym, że prawda zawsze zwycięży? (Frith)

W Niemczech oraz Związku Radzieckim w latach trzydziestych i czterdziestych, w okresie rewolucji kulturalnej w Chinach oraz w Kambodży za czasów reżimu Pol Pota chora kultura przezwyciężyła normalne założenia maszynerii zdrowego umysłu, co prowadziło do tragicznych konsekwencji. Obawiam się, iż znaczne grupy społeczne Zachodu stają się stopniowo kolejnymi tragicznymi przykładami.(Damasio)

Walter Liebeman zauważył że nie możemy uniknąć wchłaniania kategorii narzuconych nam przez społeczeństwo, w którym żyjemy. Serwis informacyjny, programy telewizyjne, filmy i wszystkie przejawy kultury są ich pełne. A ponieważ nasze mózgi w sposób naturalny przyjmują każde kategoryzowanie, jesteśmy podatni na działanie w sposób narzucony nam przez te kategorie. Trudność polega nie na tym poprzestać klasyfikować, lecz by stać się świadomym, kiedy to robimy i w jaki sposób uniemożliwi nam to dostrzeżenie, kim naprawdę są spotykane osoby. (...) Bo możemy to zrobić. Możemy użyć świadomego umysłu, żeby badać, wskazywać i przyszpilać iluzje poznawcze. 

Rozumowanie umotywowane pozwala nam bronić się przed złym nastrojem i w efekcie daje nam siłę do pokonania przeszkód, które w przeciwnym razie mogłoby nas przerosnąć. (czyli organizm klasyfikując i upraszczając pomaga nam przetrwać). Im częściej się mu poddajemy, tym lepiej zdajemy się czuć, ponieważ uskrzydla nas ono. Badania wykazały wręcz, że ludzie o wyższej świadomości siebie mają skłonność do lekkiej depresji, cierpią z powodu poczucia niskiej wartości lub zmagają się z obiema tymi przypadłościami. Nieświadomość sprawdza się najlepiej, gdy pomaga nam widzieć się w pozytywnym, dającym im powody do zadowolenia świecie, i daje poczucie władzy i kontroli w świecie, w którym jest tyle potężniejszy niż człowiek sił. Nieuzasadniony optymizm może być prawdziwym kołem ratunkowym w konfrontacji ze światem.(Molodinow)

Eksperyment Liberta: aktywność mózgu wskazująca, że ochotnik zaraz podniesie palec, występowała około 300 milisekund przed tym, nim uświadomił osobie chęć podniesienia palca. Zatem nasze doświadczenie dokonywania wyboru w tym momencie jest złudzeniem. (Frith)

Daniel Wegner wysunął hipotezę, że nie mamy bezpośredniej wiedzy o przyczynach swoich zachowań. Wiemy jedynie, że mamy zamiar wykonać jakieś działanie, a chwilę później ono następuje. Wnioskujemy zatem, że to nasz zamiar spowodował to działanie. Dlatego tak ważne jest nastawienie życiowe, przekonania jakie posiadamy, wiara, i to o czym jesteśmy przeświadczeni. To powoduje że nasz mózg kieruje nas ku pewnym rzeczom, a ku pewny nie. Najistotniejszy jest w tym momencie nasz cel życiowy. Jeśli go mamy, nasz mózg kieruje nas tylko w tamtą stronę. 

Nigdy nie trafisz w celu, którego nie widzisz, zaś dla większości z nas nie jest on wyraźny. Gdy brak nam wyraźniej wizji tego, co nadaje sens życiu, może okazać się prędzej czy później, że dryfujemy. 

Ujmując to prościej: odkryj gdzie chcesz dojść, a następnie ustal jakich narzędzi i środków będziesz potrzebował aby się tam dostać.

Wpadamy w pułapkę, gdy podświadomie zaczynamy stawiać znak równości pomiędzy życiowym celem, a pracą, albo jakimkolwiek działaniem, które wypełnia nasze dni. (...) Co jest moim celem? Co sprawia, że moje życie ma sens?  (...) Czy mogę w jakikolwiek sposób połączyć moje najgłębsze przekonania dotyczące sensu i celu z codziennymi wyborami, których dokonuję w życiu i pracy? Mogę. Podświadomość mnie poprowadzi.

Prawdziwi wizjonerzy to ludzie prawdziwej wiary. Mają odwagę głosić własne przekonania, ponieważ je posiadają. Zmieniają innych dzięki temu, że zmienili samych siebie mocą i wielkością swojej wiary. (...) Są również posłańcami radości, która potrafi odmienić świat.(...) W naszych aspiracjach nie zadowolimy się celem, który byłby poniżej przemiany świata, ale jesteśmy na tyle pokorni, że zaczynamy od przemiany własnego serca. (...) Jak to ujął swego czasu Mahatma Gandhi, "bądź zmianą, którą chcesz widzieć w świecie". 

Ci najodważniejsi to wszyscy ci ludzie, którzy nie ustają w marszu naprzód mimo że w ogóle nie czują się zbyt odważnie do przemienieni. Radmacher Mary: "odwaga nie zawsze daje znać o sobie rykiem lwa. Czasami odwaga to Cichy głos pod koniec dnia mówiące, że jutro spróbuję jeszcze raz." 

Age quod agis - rób to co robisz.  Ignacy Loyola wierzył, że gdy obieramy sobie jakiś godny cel, przerastające nasze mizerne siły, uzyskujemy dostęp do źródła sensu, siły, spokoju i odwagi, które nas przekraczają. Wszelka legalna praca wykonywana z wiernością i miłością oraz poczucie służby jest równie miła Bogu. Powinniśmy się po prostu radować naszym źródłem utrzymania jako Bożą wolą dla nas, a w następstwie sumiennie ją wypełniać.(wdzięczność) W końcu ten świat nie zależy do ciebie, tylko od Boga. Gdy to właśnie perspektywa zostanie uwzględniona w naszym spojrzeniu, nad wyraz często rodzi ona wewnętrznych pokój.

Przyłapuj ludzi na tym, jak robią coś dobrze, i dziękuj im za to.
Bądź wdzięczny za wszystko co masz a będziesz żyć w pełni. (Lowney)

Nasz umysł jest najwspanialszy, ale nie znaczy to, że jest doskonały. Nabierz do siebie zdrowego dystansu. Pozwól sobie na mniej surowości i wygórowanych oczekiwań. Jeśli uznasz, że jesteśmy omylni łatwiej przyjdzie ci wybaczyć sobie i innym. (Ohme) 

Narzędzia do realizacji celu: A gdy już będziesz zabierać się do kopania w poszukiwaniu zaangażowania i odwagi, pamiętaj, by prace wykopaliskowe rozpocząć z wdzięcznością i optymizmem. Wdzięczności jest początkiem optymizmu pozwalającym nam myśleć, że jesteśmy w stanie dać siebie więcej jutro być lepszymi, niż jesteśmy dziś.

 Ojciec Ciszek zrozumie, że naszym pierwszym powołaniem jest to właśnie, które często ignorujemy: Powołanie, by znaleźć sens tam, gdzie jesteśmy w tym czasie i chwili.

 Nie możemy np. cofnąć się w czasie i wymazać Krzywdy którą ktoś nam wyrządził. Jedyna możliwość sprawowania kontroli w takiej sytuacji to wyzbycie się gniewu i bólu które pozostały po nas bo tego rodzaju bolesnych doświadczeniach.
Thich Nhat Hanh Pisał o tym jak trudno przychodzi nam zapamiętać, że żyjemy w chwili bieżącej, że jest to jedyna chwila, w której jesteśmy naprawdę żywi.
Nelson Mandela: moim największym wrogiem nie byli ci, którzy mnie wtrącili do widzenia ani ci, którzy mnie w nim trzymali. Byłem nim ja sam. (Lowney)

Samo poszukiwanie struktury wytwarzającej świadomość — co próbowali zrobić Kartezjusz i  jego liczni poprzednicy — nie pozwoli nam znaleźć świętego Gralla, ponieważ świadomość jest nieodłączną właściwością całego mózgu.  (Gazzaniga)

Dużą rolę w umyśle odgrywa Układ Automatycznego Zarządzania. Zwiększa szybkość reagowania; U zwierząt zajmuje się wszystkim, u nas większością spraw. Ma tylko jedną wadę. Kiedy stosujemy go do myślenia intelektualnego, padamy ofiarą ofiarą irracjonalności. Uważamy że 99,99 to dużo taniej niż 100 boimy się latać samolotem a nie boimy się jeździć samochodem; jak potrzymamy kubek w ręce lubimy go bardziej niż identyczny na półce.

Automatyczny system zarządzania jest biologiczną maszyną. Np. kompozytor gra coś na fortepianie — proces automatyczny — i jednocześnie ocenia, czy motyw, który wymyślił, jest dobry, czy wymaga poprawy — proces świadomy. (Ohme)

Ludzie, podobnie jak zwierzęta również realizują coś co nazwane zostało skryptami. Polega to na tym, że na przykład nieraz zdarza mi się podążać tą samą trasą, podczas gdy w ogóle się nad tym nie zastanawiam. To jak odruch.
Zwierzęta przez większość czasu działają jak automaty. My też działamy automatycznie. Ale aby wyrwać się z tego typu cykli chodzi o prosty mechanizm przejęcia kontroli nad sytuacją który uruchamia się choćby wtedy, gdy w drodze do pracy słyszymy syreny karetki. Wtedy wychodzimy z trybu autopilota. Warunkiem koniecznym do zatrzymania automatycznego skryptu, który się w danym momencie nie sprawdza, jest samoświadomość. Langer nazwa tę formę świadomości czuwaniem. Dziś psycholodzy mówią o uważności. Człowiek uważny ma pełną świadomość wszystkich rejestrowanych danym momencie bodźców i wrażeń zmysłowych, a także swoich odczuć i myśli. Akceptuje je ze spokojem, jak gdyby patrzył na nie z oddali albo z boku. Utrzymanie takiej myślowej kontroli wcale nie jest trudne, podobnie jednak jak korekta postawy — wymaga stałego wysiłku. Na szczęście najnowsze badania zgodnie wykazują że uważność można wzmocnić poprzez wykonywanie prostych ćwiczeń myślowych np. analizę stanu ciała, świadomość myśli, świadome jedzenie. Z badań wynika że jeśli się wykonuje wybrane ćwiczenie od trzech do sześciu razy w tygodniu po miesiącu człowiek zaczyna znacznie skuteczniej kontrolować swoje reakcje automatyczne, a także inne funkcje zarządcze mózgu. Tego typu umiejętności pomagają zatem skutecznie kontrolować umysł i zmieniają perspektywę postrzegania różnych problemów.
SI łatwo skłonić do przetwarzania informacji. Wystarczy ją włączyć. W przypadku ludzkiego mózgu ten włącznik ma jednak charakter wewnętrzny. To układ nagrody stanowi źródło motywacji do zainicjowanie i podtrzymania biegu myśli. Kto nie ma dostępu do nagrody emocjonalnej, która mogłaby wpływać na jego wybory, nie potrafi podejmować codziennych decyzji.
Sposobem na sukces w rozwoju sztucznej inteligencji byłoby stworzenie takiego komputera, który rozwiązałoby problemy dlatego, że sprawiałoby mu to przyjemność. U człowieka ważne jest też to co stanowi dla nas nagrodę. Co nas motywuje do działania. Czy to są pieniądze,  czy dobre uczynki.

Sposobem na sukces w rozwoju sztucznej inteligencji byłoby stworzenie takiego komputera, który rozwiązałoby problemy dlatego, że sprawiałoby mu to przyjemność. U człowieka ważne jest też to co stanowi dla nas nagrodę. Co nas motywuje do działania. Czy to są pieniądze,  czy dobre uczynki.

Optymalizacja. Ludzie akceptujący rozwiązania dosyć dobre są bardziej zadowoleni ze swojego wyboru, jak również ogólnie szczęśliwsi, mniej zestresowani, niż ci którzy odczuwają potrzebę wytypowanie rozwiązania optymalnego.  

Największą swobodę wędrowanie umysł ma wtedy, kiedy nie jesteś akurat skupiony na konkretnym zadaniu, więc np. wtedy, gdy robisz coś bezrefleksyjnie, np. prowadzisz samochód. To dlatego właśnie w takich momentach tworzymy nowy pomysł. Dzięki zwolnionemu tempu moje myśli nabierały głębi zupełnie nieosiągalne w normalnej pośpiesznej komunikacji. Pospiech dotyczy zresztą nie tylko rozmów. Tylko odprężony umysł zdolny do eksploracji nowatorskich pomysłów. 
Duże znaczenie ma determinacja. Impas powoduje, że myślimy o tym żeby dać sobie spokój. Jeśli się jednak nie poddamy, to dokładnie w tym momencie do akcji może się włączyć ACC i to właśnie wtedy mogą się zacząć pojawiać najoryginalniejsze pomysły.
Pozytywny nastrój oddziałuje na człowieka podobnie jak narkotykowy haj, tzn. dopuszczasz do świadomości większą liczbą oryginalnych pomysłów. Do najlepiej znanych przez psychologów sposobów na wytworzenie pozytywnego nastroju należy ćwiczenie wdzięczności.  

Staram się zachować pokorę i okazać wdzięczność. Pokorę, ponieważ przekonanie o słuszności danego wspomnienia zawsze może okazać się chybione, wdzięczności zaś jednocześnie, za te ze wspomnień, które dane było mi zachować, i za fakt, że nie muszę przechowywać w głowie ich wszystkich.

Inne metody opierają się na wynikach badań dotyczących poczucia satysfakcji płynącej z podejmowanie działań na rzecz innych ludzi. Np. w ujęciu ogólnym ludzie czują się lepiej wtedy, gdy więcej wydają na innych niż na siebie. Ćwiczenie życzliwości.  Skupiało to umysł na pozytywnych informacjach na temat nas samych. Na to wszystko nakładają się elementy defensywnie, czyli rady dotyczące usuwania negatywnych cykli myślowy w naszym umyśle. Pierwszy krok polega na tym, że uznaje się obecnie złe myśli, a następnie akceptuje się je, zamiast usiłować jej pozbyć. (przyznanie się do grzechu i prośba o przebaczenie).  szczęście jest nie tylko celem samym w sobie, ale że może być również strategią na wzmocnienie produktywności intelektualnej. 

 Naukowcy odkryli, że ludzie w pogodnym nastroju — niezależnie czym wywołanym — chętniej wchodzą ze sobą w interakcje, są bardziej skłonni sobie pomagać. Ci, którzy lepiej się czują, są bardziej skłonni do współpracy i części znajdują konstruktywne rozwiązanie prowadzonych sporów. Lepiej też rozwiązują problemy, czują większą motywację do osiągnięcia sukcesu mają większą szanse szansę wytrwać w obliczu wyzwania. (Molodinow)

Zamiast myśleć, poczujesz, co masz zrobić. Spokój, cisza to znaki, że twoja podświadomość mówi. Nieprzyjemne napięcie to sygnał jest coś, co ją niepokoi. EMO sapiens znajduje właściwe rozwiązanie, bo myślenie rozpoczyna nie od namysłu, ale odczuwania. A Właściwie od zebrania informacji.
Sekwencja: Czuj - działaj - Myśl. Najpierw musisz wzbudzić emocje, Następnie pokaż co trzeba zrobić, A na końcu użyj racjonalnych argumentów. ( Moim zdaniem SEKwencja powinna wyglądać tak: czuj - myśl — działaj. ) (Ohme)

Kiedy wchodzimy w interakcje z innymi, nieustannie i odruchowo oceniamy ich stan psychiczny oraz intencje kryjące się za każdym ich działaniem. Robimy to niemal automatycznie. W oficjalnym języku psychologii nazywamy to Teorią umysłu.

 Zasada zachowania energii głosi że energia może pochodzić z jednej formy w inną, ale nie może powstać z niczego, nie może na też jej zniszczyć.

Przeciwciała istniały już wcześniej, a czas reakcji odpornościowej, to czas potrzebny do znalezienia odpowiedniego, gotowego przeciwciała — selekcja — i na popchnięcie go do działania? Odkrycie to pokazuje, jak dużo dostajemy w pakiecie — jaką część standardowego wyposażenia naszego ciała i mózgu. (Gazzaniga)

Ludzki aparat głosowy jest znacznie bardziej wyrafinowany niż u którejkolwiek z małp, ale bez równie wyrafinowanych obszarów językowych w ludzkim mózgu samo świetne wyposażenie artykulacyjne byłoby bezużyteczne. Jak wyeowoluowały w tandemie te dwa mechanizmy z tak wieloma zgrabnie zazębiającymi się częściami? I nie tylko "wyewoluowały", ponieważ zostały one ukształtowane z wyprzedzeniem potrzeb jego właścicieli.  

Jeśli weźmiemy pod uwagę również neurony lustrzane, możemy wyciągnąć wniosek, że nasz mózg jest zsynchronizowany także z innymi mózgami — nasze mózgi, niczym znajomi z internetowego Facebooka, nieustannie modyfikują się i wzbogacają nawzajem.
Ludzi często nazywa się "makiawelicznymi naczelnymi" ze względu na naszą zdolność przewidywania zachowań innych osób i zyskiwania nad nimi przewagi za pomocą sprytu. (neurony lustrzane możemy użyć do współpracy albo do walki) Dlaczego my, ludzie, tak dobrze odczytujemy nawzajem swoje zamiary? Czy mamy jakiś moduł lub obwód w mózgu wyspecjalizowany w generowaniu teorii innych umysłów, jak twierdzą brytyjscy neurokongwitywiści Nick Humphrey, Uta Frith, Marc Hauser i Simon Baron-Cohen?(Ramachandran)

Długotrwały, nie rozładowany stres, a także nienawiść do innych, zjada organizm od środka; sprzyja powstawaniu wrzodów, przyspiesza rozwój chorób serca, może prowadzić do nowotworów. To konsekwencje długoterminowe, natomiast chwili samego pobudzenia zabiera zdolność do analitycznego myślenia i rozumowego opanowania sytuacji. (Ohme)

Jakie są interakcje umysł - ciało? Smutek i troska mogą w znaczącym stopniu zmienić wydzielanie hormonów płciowych, powodując nie tylko zmiany popędu seksualnego, lecz również zaburzenia cyklu menstruacyjnego. Pogrążenie w żałobie z kolei — prowadzi zaś do osłabienia układu odpornościowego. Człowiek staje się mniej odporny na infekcję, bardziej narażony na zapadnięcie na określony odmiany raka. Również "złamane serce" może być przyczyną śmierci.(Damasio)

 Prawie nigdy nie myślimy o teraźniejszości, a nawet jeśli to czynimy, to tylko dlatego, by stwierdzić, jaki rzuca światło na nasze plany na przyszłość. Słowa te należą do Pascala. Teraźniejszość nieustannie staje się przeszłością i zanim się w niej połapiemy, znajdujemy się już innej teraźniejszości, zajęci znów planowaniem przyszłości, dokonywanym na fundamentach przyszłości. Teraźniejszości dla nas nie istnieje. Uświadamiamy ją sobie zbyt późno. (Moja uwaga: nie należy myśleć o teraźniejszości. Należy z niej czerpać. Przeżywać każdą chwilę. Jak najintensywniej. W poczuciu wdzięczności za nią.) (Damasio)

W dalszym ciągu nie wiemy gdzie, ani w jaki sposób mózg przechowuje wspomnienia.(...) Świadomość niczym się pod tym względem nie różni od wspomnień. Gdy staramy się ją zmierzyć, nieodmiennie okazuje się, że mierzymy nie tyle samą świadomość, ile zmiany w mózgu towarzyszące doświadczeniu bycia świadomym.