Martin Seligman Optymizmu można się nauczyć

Optymiści stanąwszy wobec przeciwności uważają, że porażka jest chwilowym niepowodzeniem, że jej przyczyny ograniczają się tylko do jednego przypadku, tylko tego. Nie są skłonni obarczyć siebie winą za porażkę, przypisują niekorzystnym okolicznością, ślepemu trafowi lub działaniu innych. Porażka ich nie zniechęca. Znalazłszy się w trudnej sytuacji traktują ją jako wyzwanie i jeszcze bardziej starają się dopiąć swego.

 Na wiele rzeczy nie mamy wpływu — na kolor oczu, rasę, suszę w kraju. Jednak jest rozległe terytorium Niczyje, obszar działań, na którym możemy zdobyć kontrolę… Lub zostawić ją innym albo losowi. Działania te składają się na styl naszego życia, stosunki z innymi, sposób zarabiania na życie — Wszystkie te aspekty których możemy dokonywać wyboru.
Sama myśl: bez względu na to co robię i tak nic nie zmienią powstrzyma nas od działania. I tak oto pozostawimy kontrolę nad jakimś obszarem naszego życia innym, lub zdamy się na okoliczności. Kiedy wyolbrzymimy naszą bezradność przyszłość zaczynają kształtować inne siły.
Główna technika optymizmu polega na odrzuceniu zgubnych dla nas stwierdzeń, które przychodzą nam na myśl, kiedy spotykają nas niepowodzenia będące udziałem wszystkich ludzi. Postrzegam wydarzenie jako osiągnięcie lub porażki w sprawowaniu kontroli nad własnym osobą.
Optymiści nie poddają się zwątpieniu, mówią sobie: to wina okoliczności, za jakiś czas sytuacja się zmieni, a zresztą życie nie kończy się na tym. Sposób w jaki zwykle tłumaczysz sobie niepomyślne zdarzenia, twój styl wyjaśniania nie ogranicza się do słów które wypowiadasz kiedy spotkacie niepowodzenie jest to pewien sposób myślenia. Twój styl wyjaśniania wywodzi się z Opinii jaką masz o samym sobie i o swoim miejscu świecie i zależy bezpośrednio od tego, czy uważasz się za jednostkę wartościową i zasługującą na wiele, czy też za beznadziejną mierną.
Jeśli o sytuacjach niepomyślnych i przykrych myślisz w kategoriach zawsze i nigdy czyli przypisujesz im trwały charakter, to nie masz optymistycznego stylu wyjaśniania. Jeśli natomiast myślisz o nich w kategoriach czasami ostatnio, jeśli swoje wnioski o ich przyczynach opatruje zastrzeżeniami i uważasz, że wszelkie kłopoty i trudności mają charakter przejściowy, to twój styl wyjaśniania jest optymistyczny. Ci którzy uważają, że pomyślne wydarzenia mają przyczyny o starym charakterze, są większymi optymistami niż ci, którzy sądzą, że przyczyny te mają charakter krótkotrwały. Optymiści wyjaśniając sobie przyczyny pomyślnych wydarzeń, skłonni są traktowani jako czynniki stałe, a więc doszukują się ich w pewnych trwałych cechach czy swoich zdolnościach i uważają, że działają one zawsze. Ci, którzy uważają, że pomyślne wydarzenie mają trwały przyczyny, starają się jeszcze bardziej, jeśli ich starania — obojętnie w jakiej dziedzinie — uwieńczone zostały sukcesem. Jednostki, które przypisują swoje niepowodzenia działaniu Przyczyn o ograniczonym zasięgu, mogą stać się bezradny w tej dziedzinie życia, której spotkało ich niepowodzenie, ale nie rezygnują z osiągnięcia wytyczonych sobie celów w innych dziedzinach. Optymista uważa, że złe wydarzenia mają przyczyny o ograniczonym zasięgu, natomiast wydarzenia pomyślne w pływają korzystnie na jego wszelkie poczynania.
 .
Nie sądzę, aby ludzie powinni zmienić swoje nastawienie zewnętrznego z wewnętrznego na zewnętrzne i Zaczęli obarczać winą i odpowiedzialnością za swoje porażki innych i okoliczności w których wypadł im działać. Ludzie muszą uważać swoje niepowodzenia za przejściowe, muszą wierzyć, że bez względu na to, jaka jest przyczyna nie pomyślnych wydarzeń, można je zmienić. Inaczej niech będą chcieć działać i będą czuć się bezradni.
Skłonność do analizowania jest znakomitą pożywką dla depresji, skłonność do działania podcina jej korzenie. Być może mężczyźni piją, żeby zapomnieć o swoich kłopotach, gdy tymczasem kobiety w takiej sytuacji przeżuwają myśli o tym, skąd się te kłopoty biorą.
Wiara w samodoskonalenie się jest tak samo samospełniającym się proroctwem, jak dawniej przekonanie, że charakteru nie można w żaden sposób zmienić.
Terapia kognitywna ma pięciu etapową taktykę. Po pierwsze, pacjent uczy się rozpoznawać automatycznie myśli, które przemykają przez jego świadomość chwilach, kiedy czuje się najgorzej. Automatyczne myśli to bardzo szybko pojawiające się i znikające zwroty lub zdania, tak dobrze znane, że trudno jest zdać sobie z nich sprawę i przeciwstawić się im.
Po drugie, pacjent uczy się kontrolować swoje Automatyczne myśli, wybierając przeczące im dowody. Koncentruje się na tych dowodach. Po trzecie, pacjent uczy się tworzyć nowe wyjaśnienia, zwane Reatrybucjami, i stosować je w zwalczaniu myśli automatycznych. Po czwarte pacjent uczy się uwalniać od przygnębiających myśli. Dowiaduje się, że myślenie o przykrych sprawach właśnie teraz , Nie jest od niego wcale niezależne i nieuniknione. Przeżuwanie myśli, szczególnie wtedy, kiedy znajduje się pod presją, aby wypaść dobrze, tylko pogarsza sytuację. Często lepiej jest odłożyć myślenie na potem, aby w danej chwili wypowiedzieć jak najlepiej. Można nauczyć się kontrolować nie tylko to, co się myśli, ale także, kiedy się myśli. Po piąte, pacjent uczy się rozpoznawać zawierające w sobie zarodek depresji założenia, kierujące w znacznym stopniu jego poczynaniami.
W pierwszej kolejności staram się, by pacjent zrozumiał, że toczy sam z sobą jednoznacznie Negatywny Dialog. Jeśli jakiś zataczający się na ulicy pijak powie ci, że jesteś głupi, to uwierzysz mu, ale kiedy sam sobie mówisz równie bezpodstawne rzeczy, to wierzysz w to. A dzieje się tak dlatego, że uważasz, iż źródło tych wypowiedzi, ty sam, jest bardziej wiarygodne. Otóż nie jest to prawda. Często tworzymy tak samo zniekształcony obraz rzeczywistości jak pijacy.
Ważne jest prowadzenie optymistycznego dialogu z samym sobą. Zrozumieć, że kiedy oczekuje się porażki, porażkę staje się bardziej realna. Nauczyć się, jak rozmawiać ze sobą w chwilach niepowodzeń i jak nie rozmawiać w momentach sukcesu.

Kartezjusz uważał że to co psychiczne, może oddziaływać na to co fizyczne. W odpowiednim czasie wykształciła się przeciwstawna szkoła myślenia i zwyciężyła. Był to Materializm. Jego zwolennicy uważali, że albo istnieje tylko jeden rodzaj substancji — substancja fizyczna, albo że — jeśli istnieje substancja psychiczna — nie wywiera ona na fizyczna żadnego wpływu. Prawie wszyscy współcześni uczeni lekarze są materialistami. Kategorycznie odrzucają możliwość wpływu myśli i emocji na ciało. Dla nich taki pogląd równoznaczny jest ze spirytyzmem. Twierdzenie, że stany emocjonalne i stan umysłu wpływają na chorobę Jest sprzeczne z materializmem.
Osoba optymistyczna ma w ciągu życia mniej okresów wyuczonej bezradności niż osoba o nastawieniu pesymistycznym, a im mniej takich okresów, w tym lepszym stanie powinien być system immunologiczny. A zatem pierwszy sposób, w jaki optymizm może wpływać na stan twojego zdrowia, polega na zapobieganiu bezradności, a przez to na wzmacnianiu twojego systemu immunologicznego.

Trudność, przekonanie i skutek. Kiedy napotykamy na trudności, reagujemy w ten sposób, że o nich myślimy. Nasze myślisz szybko zamieniają się w przekonania. Przekonania te mogą tak wyjść nam w zwyczaj. A nie tkwią one w nas tylko tak sobie, lecz mają konsekwencje. Przekonania te są bezpośrednimi przyczynami tego, co czujemy i co robimy potem. One to właśnie często wyznaczają różnice między przygnębieniem i poddaniem się z jednej strony, a dobrym samopoczuciem i konstruktywnym Działaniem z drugiej.
Trudność to może być wszystko — od cieknącego kranu czy zmarszczki na czole przyjaciela, poprzez bez przerwy płaczący niemowlę, duży rachunek do zapłacenia, do braku zrozumienia ze strony męża czy żony. Należy oceniać trudność obiektywnie bez oceny. To jaki wniosek wyciągnąłeś z tej trudności zapisujemy w drugiej części zatytułowanej przekonanie. Przekonanie to interpretacja trudności przeciwności którą napotykam. Zadbaj o to, żeby oddzielić myśli czyli przekonania, od tego — co w danej chwili czujesz. W części skutki zapisujesz swoje uczucia i to co zrobiłeś pod wpływem tych emocji.
Są dwa ogólne sposoby uporania się z pesymistycznymi przekonaniami, gdy już je sobie uświadomimy. Pierwszy polega po prostu na tym, by odwrócić uwagę od tych przekonań, kiedy się pojawiają, spróbować myśleć o czymś innym. Drugim jest zakwestionowanie ich w rozmowie z samym soba. Ten drugi sposób jest bardziej efektywny, gdyż jest mniej prawdopodobny, aby skutecznie zakwestionowane przekonania doszły znowu do głosu, gdy ponownie znajdziemy się w sytuacji podobnej do tej, której pierwotnie wywołała.
1. Możesz  zapisać niepokojące cię myśli, w chwili kiedy przychodzą ci do głowy. To służy wyciągnięciu ich na światło dzienne i pozbyciu się ich w ten sposób — oraz wyznaczenie sobie jakiejś innej pory na przemyślenie.
2. Znajdź argumenty przeciwko niepokojącemu cię przekonaniu. Skutecznie kwestionując przekonania, które wywoływane są pojawianiem się trudności, możesz zmienić swoje zwyczajowe reakcje — zniechęcenie i poddanie się — na aktywność i pogodę ducha.
Najbardziej przekonującym sposobem zakwestionowania negatywnego przekonania jest wykazanie, iż jest ono niezgodne z faktami. Wyuczony optymizm oddziałuje na nas nie poprzez nieuzasadnione pozytywne myślenie o świecie, lecz dzięki potędze myślenia nienegatywnego.
Prawie żadne wydarzenie nie jest skutkiem jednej tylko przyczyny – większość wydarzeń ma wiele przyczyn. Kwestionowanie można zazwyczaj poprzeć faktami. Skoro przyczyn jest wiele, to dlaczego mamy wybierać najgorszą z nich? Chcąc zakwestionować swe przekonania, szukaj wszelkich możliwych przyczyn danego stanu rzeczy. Skoncentruj się na przyczynach zmiennych - Niewystarczająca ilość czasu, lokalnych — wyjątkową trudność tej sytuacji, i nie wewnętrznych — osoba wstawiała niesprawiedliwe oceny.
Mówisz sobie tak: nawet jeśli moje przekonanie jest prawdziwe, to jakie są tego implikacje?
Kiedy musisz zrobić coś natychmiast, bardziej przydatne jest odwrócenie uwagi od swoich przekonań negatywnych. W takiej chwili nie powinieneś sobie zadawać pytania czy to przekonanie jest prawdziwe lecz czy to że będę o tym myślał akurat teraz pomoże mi. Jeśli odpowiedzą będzie "nie", to Zastosuj technikę odwrócenia uwagi stop! wytłumacz sobie inny czas żeby się tym martwić zapisz sobie tę myśl na ten inny czas.  

Jeśli zapisałem już swoje negatywne przekonanie należy zapisać również kwestionowanie i aktywizację. W tym celu należy przyjrzeć się uważnie swoim przekonaniom ich skutkom a potem obserwuj uważnie proces aktywizacji który zacznie się, kiedy uda ci się zakwestionować swoje negatywne przekonania i zapisz to wszystko.
Zaprogramuj swoją Podświadomość aby gdy tylko pojawiają się negatywne przekonania natychmiast je zakwestionować - natychmiast zakwestionować pojawiające się automatycznie interpretacje. Za każdym razem gdy będziesz przybity, niespokojny czy zły, sprawdź, co mówisz sobie w duchu.   Zwykle   negatywne Przekonania są zniekształconym obrazem rzeczywistości. Zakwestionuj je. Nie pozwól by zniszczyły twoje życie emocjonalne.
Dostrzeżenie związku między trudnością, przekonaniem i jego skutkami jest pierwszym krokiem ku nauczeniu się optymizmu. Ucząc dziecko optymizmu, sam też z tego korzystasz. Chodzi o to, byś przekonał dziecko, że to, jak się czuje, nie bierze się znikąd. Wytłumacz mu, że to, co myśli, kiedy sprawy układają się źle, Wypływa na to, jak się czuje. Kiedy nagle dziecko poczuje smutek, złość, Strach czy wstyd, to uczucie to wywołane Zostało jakąś jego myślą. Jeśli potrafi nauczyć się znajdować te myśli, to będzie mogła ją zmienić.
Poproś dziecko, by wy obraziło sobie, że to, co ono samo o sobie myśli, powiedział jego wróg. Jaka będzie odpowiedź twojego dziecka? Jeśli da dobrą odpowiedź, powiedz mu żeby postarało się znaleźć jeszcze inną jeszcze inną jeszcze inną.
To co myślisz, kiedy sprawy idą źle, co mówisz sam do siebie, kiedy natrafiasz Na piętrzący się przed tobą mur, określa to, co zrobisz: czy poddasz się, czy zaczniesz działać, by sprawy ruszyły właściwym torem.
Kiedy zacząłeś kwestionować swoje negatywne przekonania na temat trudności, które napotykasz w pracy, ich skutki zmieniły się i zamiast przygnębienia i zniechęcenia, poczułeś przypływ energii i optymizmu.
Istnieją trzy sprawdzone sposoby odwrócenia uwagi w przypadku napływu negatywnych przekonań: 1) wykonaj jakaś czynność manualna, która skieruje twa uwagę w innym kierunku np prysnij sobie w twarz zimna woda lub pstryknie gumka na przegubie. 2) wyznacz jakaś późniejsza porę na przemyślenie absorbujacej sprawy. Jeśli złapiesz się ma ruminacji czyli przeżywaniu myśli możesz sobie powiedzieć : stop, zajmę się tym o 7. Kiedy wyznaczysz konkretna porę ustanie powód, dla którego myśli nie dają spokoju. Roztrząsanie stanie się psychologicznie zbyteczne. 3) zapisz nieznośna myśl w tej samej chwili, w której przyszła ci do głowy. Będziesz mógł powrócić do niej nie pod przymusem, lecz wtedy kiedy będzie ci wygodnie. 

A potem zakwestionuj przekonanie i aktywizuj co czujesz i jakie podjąłeś działanie.